چنین گفت زرتشت اثر نیچه
ترجمه آشوری
اینجا مزرعه من است و من در آن کلمه می کارم و قافیه برداشت می کنم شیره قلم را می دوشم و جمله هایم را در تنور می اندازم تا پخته شوند. اینجا هوا گاهی پاییز است و گاهی هم ربیع و گاهی هم زمستان سردی است که کلمان یخ می بندند و روحشان با تاریکی غبار آلود می شود.
و در آخر من نویسنده ای خارج از زمان حالم؛ من تعالیمی از گذشته ام یا شاید نادانی از آینده .